Diagnostyka niepłodności

Diagnostyka niepłodności

Prawidłowa i dokładna diagnostyka to kluczowy etap w planowaniu skutecznego leczenia niepłodności. Dbamy o to, aby zgłaszające się do kliniki pary mogły skorzystać z kompleksowej oferty badań oraz nowoczesnego zaplecza laboratoryjnego.

Jedynie dokładna analiza stanu zdrowia obojga partnerów gwarantuje dopasowanie skutecznego planu leczenia. Jest to o tyle ważne, że w dzisiejszych czasach problem niepłodności najczęściej jest spowodowany dolegliwościami zarówno ze strony kobiety, jak i mężczyzny. 

Statystyki niepłodności

Według Światowej Organizacji Zdrowia niepłodność jest klasyfikowana jako choroba społeczna. Szacuje się, że na świecie dotyka ona co dziesiątą parę. Według danych szacunkowych w Polsce z jej powodu cierpi około 1,2-1,3 miliona par. 

Na jakiej podstawie diagnozuje się niepłodność?

Z niepłodnością mamy do czynienia wtedy gdy po 12. miesiącach współżycia bez stosowania zabezpieczenia kobieta nie zachodzi w ciążę. Czas ten jest stosunkowo krótszy w przypadku, gdy osoba przekroczyła 35. rok życia. 

W przypadku kobiet wyróżnia się dwa rodzaje niepłodności: pierwotną (niemożnośc zajścia w pierwsza ciążę) i wtórną (niemożność zajścia w kolejne ciąże).

Kiedy należy rozpocząć diagnostykę?

Jak w każdym przypadku, im szybciej zostanie postawiona prawidłowa diagnoza, tym większe szanse na wyleczenie lub zahamowanie postępu chorób powodujących niepłodność. 

Podstawy diagnostyki – pierwsza wizyta

Pierwsza ocena płodności pacjentów następuje podczas pierwszej wizyty w klinice, gdzie ma miejsce pogłębiony wywiad, odnośnie stanu zdrowia partnerów oraz przypadków chorób i niepłodności w kręgu ich najbliższej rodziny. 

Lekarz poznaje informacje na temat współżycia, trybu życia pacjentów, regularności krwawienia menstruacyjnego oraz ewentualnych nałogów. Wykonywane są również podstawowe badania – zwłaszcza jedno z ważniejszych badań w przypadku mężczyzn, jakim jest badanie nasienia. U kobiet dokonuje się badania ginekologicznego, pozwalającego na zbadanie anatomii narządów rodnych, badania USG, które pozwala na wykrycie zmian w obrębie jamy pochwy oraz – w razie potrzeby – inne badania laboratoryjne. 

Wśród czynników, które mogą mieć wpływ na płodność pary, wymienia się:

• zaburzenia sfery seksualnej (nieregularne współżycie, często spowodowane różnego typu dysfunkcjami, m.in. bolesnymi stosunkami, przedwczesną ejakulacją lub jej brakiem, problemami z erekcją),
• zaburzenia hormonalne (nadczynność bądź niedoczynność tarczycy, zespół policystycznych jajników, hiperprolaktynemia, nieregularne miesiączki lub całkowity ich brak, zanik libido),
• schorzenia mężczyzn (ektopia jądra, wnętrostwo, przepuklina pachwinowa, schorzenia układu moczowo-płciowego),
• schorzenia kobiece (zapalenie przydatków, zaburzenia cyklu, elektrokoagulacja, konizacja szyjki macicy),
• niepłodność wtórna (wywołana przebytymi porodami, ciążami pozamacicznymi, poronieniami, ewentualnymi powikłaniami po ciąży),
• przebyte zabiegi (zapalenie wyrostka połączone z zapaleniem otrzewnej, zabiegi w obrębie miednicy małej i spowodowane nimi zrosty na jajnikach),
• nieprawidłowa anatomia narządów rodnych (tyłozgięcie macicy, niedorozwój macicy, nieprawidłowa budowa jajników, mięśniaki macicy),
• otyłość lub niedowaga, które powodują nieprawidłową wartość BMI, czyli proporcji masy ciała do wzrostu, a w konsekwencji problemy z zajściem w ciążę,
• endometrioza, która jest przewlekłą chorobą hormonalno-immunologiczną, dotykającą kobiety w wieku rozrodczym; choroba ta powoduje nieprawidłowy rozrost tkanki endometrium poza jamą macicy i tworzenie ognisk chorobowych, zrostów oraz – w późniejszym etapie – torbieli, które prowadzą do niedrożności jajowodów i tym samym potencjalnej niepłodności,
• stany zapalne lub niedoleczone infekcje w obrębie miednicy i narządów rodnych o podłożu wirusowym lub bakteryjnym,
• choroby metaboliczne, w tym głównie cukrzyca, która może powodować trudności oraz potrzebę włączenia dodatkowego leczenia,
• zaburzenia układu odpornościowego, tzw. zespół wrogiego śluzu, w przypadku którego organizm kobiety produkuje przeciwciała w reakcji na plemniki partnera,
• przedwczesna menopauza, skutkująca wygaśnięciem funkcji rozrodczych kobiety,
• ekspozycja na promieniowanie, co dotyczy głównie pacjentów, którzy byli poddani radioterapii (oraz chemioterapii),
• nieprawidłowe parametry nasienia (zbyt mała liczba plemników lub ich niska ruchliwość).

Jak diagnozujemy niepłodność?

Markery nowotworowe

To badanie ma uzasadnienie w przypadku podejrzenia raka jąder i w związku z tym guzów tam zlokalizowanych. Zazwyczaj w takim przypadku zleca się wykonanie markerów AFP i HCG.

Badania hormonalne

Pozwalają stwierdzić nieprawidłowości, wywołane stężeniem hormonów estrogenu, prolaktyny, gonadotropiny, estradiolu.

Badania mikrobiologiczne

Umożliwiają ocenę płodności pod kątem obecności patogenów w organizmie ludzkim, takich jak: bakterie, grzyby, wirusy. Ich obecność może być pozostałością po przebytych lub nieleczonych infekcjach.